مرکبات، این میوههای آبدار و خوش‌طعم، نه‌تنها بخشی از سرمایه کشاورزی ایران هستند، بلکه محصولی استراتژیک با بازارهای صادراتی گسترده محسوب می‌شوند. با این وجود دستیابی به میوههای درشت، باکیفیت، خوش‌رنگ و با عملکرد بالا، اتفاقی نیست. این موفقیت نتیجه مستقیم یک برنامه کوددهی مرکبات علمی، دقیق و زمانبندی شده است. اگر به‌دنبال افزایش چشمگیر تناژ و کیفیت محصول باغ خود هستید، این راهنمای جامع، نقشه راه شما خواهد بود.
در این مقاله از مجله کشاورزی صنعت پتاس آسیا، ما به شما نشان می‌دهیم که چگونه با درک نیازهای درخت، شناخت بهترین کود برای مرکبات و اجرای یک برنامه غذایی دقیق، باغ خود را به یک نمونه موفق و سودآور تبدیل کنید.
چرا کوددهی علمی مرکبات یک سرمایه‌گذاری هوشمندانه است؟
نادیده گرفتن تغذیه اصولی، مانند انتظار برداشت محصول از زمینی است که در آن نهالی کاشته نشده است. درختان مرکبات برای رشد، گلدهی و تولید میوههای باکیفیت، به طیف وسیعی از عناصر غذایی نیاز دارند. یک برنامه تغذیه صحیح مستقیما منجر به موارد زیر می‌شود:
افزایش تناژ: تأمین متعادل عناصر، ظرفیت درخت برای تولید میوه را به حداکثر می‌رساند.
بهبود کیفیت میوه: عناصری مانند پتاسیم، نقش مستقیم در درشتی، میزان آب، طعم (قند) و رنگ‌گیری میوه دارند.
افزایش مقاومت درخت: تغذیه کامل، مقاومت درخت را در برابر سرما، گرما، خشکی و آفات و بیماری‌ها افزایش می‌دهد.
کاهش سال‌آوری: یک برنامه کودی مدون به درخت کمک می‌کند تا ذخایر غذایی خود را بازسازی کرده و پدیده سال‌آوری (یک سال میوه زیاد و یک سال کم) را کنترل کند.
کدام عناصر غذایی برای مرکبات ضروری هستند؟
درختان مرکبات برای سالم و پربار ماندن به ۱۶ عنصر غذایی نیاز دارند. این عناصر به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
۱. عناصر پرمصرف (ماکرو)
این عناصر، شالوده اصلی رشد درخت را تشکیل می‌دهند و گیاه شدیدا به آن‌ها نیاز دارد.
نیتروژن (N): موتور رشد رویشی (برگ و شاخه)، کمبود آن باعث زردی برگ‌های پیر و کاهش رشد می‌شود.
فسفر (P): برای توسعه ریشه، گلدهی و تشکیل میوه حیاتی است.
پتاسیم (K): پتاسیم مسئول مستقیم درشت شدن میوه، افزایش قند، بهبود رنگ و افزایش مقاومت در برابر تنش‌هاست.
کلسیم (Ca): از ترک‌خوردگی میوه جلوگیری کرده و عمر انبارداری را افزایش می‌دهد.
منیزیم (Mg): برای فتوسنتز و سبزی برگ‌ها ضروری است.
گوگرد (S): به ساخت پروتئین و بهبود جذب سایر عناصر کمک می‌کند.
۲. عناصر کم‌مصرف (میکرو)
این عناصر به مقادیر کم مورد نیازند، اما کمبود آن‌ها می‌تواند کل فرایند تولید را مختل کند.
آهن (Fe): عنصر حیاتی برای تولید کلروفیل. کمبود آن باعث زردی برگ‌های جوان (کلروز) می‌شود.
روی (Zn): برای تولید هورمون‌های رشد و تشکیل میوه ضروری است.
بُر (B): نقش کلیدی در گرده‌افشانی و جلوگیری از بدشکلی میوه دارد.
منگنز (Mn): در فرایند فتوسنتز و فعال‌سازی آنزیم‌ها نقش دارد.
عنصر غذایی | نماد شیمیایی | نقش‌های اصلی در مرکبات | علائم کمبود شایع | تحرک در گیاه | ملاحظات (سمیت/بیش‌بود) |
نیتروژن | N | رشد رویشی، تولید کلروفیل، سنتز پروتئین | زردی یکنواخت برگ‌های پیر، کاهش رشد شاخه‌ها، ریزش برگ | متحرک | بیش‌بود باعث تأخیر در رسیدن، ضخامت پوست و کاهش کیفیت میوه می‌شود. |
فسفر | P | توسعه ریشه، انتقال انرژی، گلدهی و تشکیل میوه | رشد ضعیف، برگ‌های سبز تیره مایل به ارغوانی، کاهش گلدهی | متحرک | کمبود آن اغلب پنهان است و علائم واضحی ندارد. |
پتاسیم | K | کیفیت میوه (اندازه، طعم، رنگ)، مقاومت به تنش‌ها | زردی و سوختگی حاشیه برگ‌های پیر، میوههای کوچک و بی‌کیفیت | متحرک | بیش‌بود آن می‌تواند باعث کمبود منیزیم و کلسیم شود. |
کلسیم | Ca | استحکام دیواره سلولی، جلوگیری از ترک‌خوردگی میوه | بدشکلی و توقف رشد برگ‌های جوان، پوسیدگی گلگاه، ترک خوردن میوه | غیرمتحرک | علائم کمبود در اندام‌های جوان ظاهر می‌شود. |
منیزیم | Mg | جزء اصلی کلروفیل، ضروری برای فتوسنتز | زردی V شکل در برگ‌های پیر (مثلثی که از نوک برگ شروع می‌شود) | متحرک | کمبود آن در خاک‌های اسیدی و شنی شایع است. |
گوگرد | S | سنتز اسیدهای آمینه، کمک به متابولیسم نیتروژن | زردی یکنواخت برگ‌های جوان (مشابه کمبود نیتروژن) | نسبتا غیرمتحرک | کمبود آن کمتر شایع است اما در خاک‌های شنی محتمل است. |
آهن | Fe | تولید کلروفیل، فعالیت آنزیم‌ها | کلروز بین رگبرگی در برگ‌های جوان (رگبرگ‌ها سبز، پهنک زرد) | غیرمتحرک | در خاک‌های قلیایی و آهکی بسیار شایع است. |
روی | Zn | تولید هورمون رشد (اکسین)، تشکیل میوه | برگ‌های کوچک و باریک (جارویی شدن)، الگوی زردی لکه‌ای | غیرمتحرک | برای تشکیل میوه و جلوگیری از ریزش گل ضروری است. |
بُر | B | جوانه‌زنی گرده، تقسیم سلولی، انتقال قند | بدشکلی میوه، ترک‌خوردگی و چوب‌پنبه‌ای شدن پوست میوه | غیرمتحرک | مرز بین کمبود و سمیت آن باریک است؛ با احتیاط مصرف شود. |
منگنز | Mn | فتوسنتز، فعال‌سازی آنزیم‌ها | زردی مشبک یا لکه‌ای بین رگبرگ‌ها در برگ‌های جوان و مسن | غیرمتحرک | کمبود آن در خاک‌های قلیایی و سمیت آن در خاک‌های اسیدی رخ می‌دهد. |
بهترین کود برای مرکبات چیست؟
این سوالی است که بسیاری از باغداران می‌پرسند. پاسخ این است:
«بهترین کودمرکبات وجود ندارد، اما می‌توانید بهترین برنامه کودی مرکبات را برای باغ خود تدوین کنید.»
یک برنامه مدرن و کارآمد، ترکیبی هوشمندانه از کودهای مختلف است که به آن «مدیریت یکپارچه تغذیه» می‌گویند:
کودهای آلی (مانند کود دامی پوسیده): این کودها برای اصلاح ساختار خاک، افزایش نگهداری آب و تغذیه میکروارگانیسم‌های مفید خاک استفاده می‌شوند. آن‌ها بنیان یک خاک سالم را می‌سازند.
کودهای شیمیایی (NPK، سولفات‌ها و کلات‌ها): این کودها نیازهای بالای غذایی درخت در مراحل مختلف رشد را به‌صورت دقیق و سریع تأمین می‌کنند.
محرک‌های زیستی (اسید آمینه و جلبک دریایی): این محصولات به درخت کمک می‌کنند تا با تنش‌های محیطی مقابله کرده و کارایی جذب کودها را افزایش دهند.
برنامه جامع و مرحله به مرحله کوددهی مرکبات
یک برنامه کوددهی موفق برای مرکبات، فراتر از پاشیدن چند نوع کود در باغ است؛ این یک فرایند علمی و دقیق برای تأمین نیازهای متغیر درخت در هر مرحله از چرخه رشد سالانه است.
نادیده گرفتن این نیازهای مرحله‌ای باعث هدررفت کود، کاهش عملکرد و افت کیفیت محصول می‌شود. در ادامه، برنامه دقیق تغذیه مرکبات را به تفکیک مراحل کلیدی رشد، از خواب زمستانه تا برداشت، توضیح می‌دهیم.
مرحله 1: پس از برداشت تا قبل از تورم جوانه‌ها (خواب زمستانه)
این مرحله، فونداسیون تغذیه کل فصل رشد آینده است. در این دوره، درخت در حال استراحت و بازسازی ذخایر غذایی مصرف شده برای محصول سال قبل است. هدف اصلی در این فاز، ایجاد یک بانک غذایی غنی و پایدار در ناحیه ریشه، اصلاح خواص فیزیکی و شیمیایی خاک و تقویت درخت برای مقاومت در برابر سرمای زمستان و شروع قدرتمند فصل جدید است.
عناصر کلیدی و نکات علمی
در این مرحله، تمرکز بر روی عناصر کم‌تحرک مانند فسفر (P) و پتاسیم (K)، همچنین گوگرد (S)، ماده آلی و ریزمغذی‌ها است. از آنجایی که فسفر و پتاسیم در خاک به کندی حرکت می‌کنند، بهترین زمان برای قرار دادن آن‌ها در دسترس ریشه، قبل از شروع فصل رشد و از طریق روش چالکود است. ماده آلی (کود دامی) نیز با بهبود ساختمان خاک، ظرفیت نگهداری آب و مواد غذایی را افزایش داده و به فعالیت میکروارگانیسم‌های مفید کمک شایانی می‌کند.
کودهای پیشنهادی و روش مصرف (چالکود)
چالکود مؤثرترین روش در این مرحله است. گودال‌هایی در یک‌سوم انتهایی سایه‌انداز درخت (محل تجمع ریشه‌های فعال) حفر کرده و با ترکیب زیر پر کنید:
کودهای آلی (کود دامی کاملا پوسیده یا کمپوست): به میزان ۵ تا ۱۵ کیلوگرم برای هر درخت بارور.
کودهای فسفره (مانند سوپرفسفات تریپل): بر اساس آزمون خاک، حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ گرم برای هر درخت.
کودهای پتاسه (سولفات پتاسیم): حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ گرم برای هر درخت. استفاده از فرم سولفات، گوگرد موردنیاز را نیز تأمین می‌کند.
گوگرد بنتونیت‌دار: برای خاک‌های قلیایی و آهکی، به میزان ۵۰۰ گرم تا ۱ کیلوگرم برای هر درخت جهت کاهش و تنظیم pH خاک و قابل دسترس کردن ریزمغذی‌ها.
کودهای ریزمغذی (سولفات آهن، روی، منگنز): از هر کدام حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم برای هر درخت.
مرحله 2: تورم جوانه‌ها تا قبل از گلدهی (اواخر زمستان)
درخت از خواب بیدار شده و برای یکی از پرمصرف‌ترین مراحل زندگی خود یعنی گلدهی، آماده می‌شود. هدف اصلی در این فاز، تأمین انرژی برای جوانه‌زنی یکنواخت و قوی، افزایش کیفیت گل‌ها و بهبود فرایند گرده‌افشانی و تشکیل میوه اولیه است.
عناصر کلیدی و نکات علمی
دو عنصر روی (Zn) و بُر (B) در این مرحله نقشی حیاتی و غیرقابل جایگزین دارند. روی برای تولید هورمون رشد اکسین ضروری است که به رشد جوانه‌ها کمک می‌کند. بُر مستقیما در جوانه‌زنی دانه گرده و رشد لوله گرده نقش دارد. کمبود این دو عنصر منجر به ریزش شدید گل، تشکیل میوههای ناقص و کاهش چشمگیر محصول می‌شود. محلول‌پاشی در این مرحله، سریع‌ترین راه برای رساندن این عناصر به جوانه‌هاست.
کودهای پیشنهادی و روش مصرف
کلات روی یا سولفات روی: محلول‌پاشی به میزان ۲ تا ۳ لیتر (یا کیلوگرم) در هزار لیتر آب.
اسید بوریک: محلول‌پاشی به میزان ۱ تا ۱.۵ کیلوگرم در هزار لیتر آب.
اسیدهای آمینه: استفاده از کودهای حاوی اسید آمینه به میزان ۲ لیتر در هزار لیتر آب به همراه روی و بر، به افزایش مقاومت جوانه‌ها در برابر سرمای احتمالی بهاره و ذخیره انرژی کمک می‌کند.
مرحله 3: گلدهی کامل تا ریزش گلبرگ‌ها
این مرحله بسیار حساس است و درخت تمام انرژی خود را صرف فرایند گرده‌افشانی و لقاح می‌کند. هدف اصلی در این فاز، به حداقل رساندن استرس درخت و کمک به آن برای عبور موفق از این مرحله سخت، بدون ایجاد اختلال در فرایندهای طبیعی است.
عناصر کلیدی و نکات علمی
در این دوره باید از هرگونه تنش شدید به درخت (آبیاری سنگین، کوددهی خاکی سنگین) خودداری کرد. استفاده از کودهای نیتروژنه در این مقطع می‌تواند باعث تحریک رشد رویشی و ریزش شدید گل‌ها شود. بهترین رویکرد، استفاده از محلول‌پاشی‌های بسیار سبک برای مدیریت استرس است. عصاره جلبک دریایی حاوی هورمون‌های طبیعی رشد است که به پایداری گل‌ها کمک می‌کند.
کودهای پیشنهادی و روش مصرف
عصاره جلبک دریایی: محلول‌پاشی به میزان ۱ تا ۲ لیتر در هزار لیتر آب.
اسیدهای آمینه: محلول‌پاشی مجدد (در صورت وجود استرس) به میزان ۱ تا ۲ لیتر در هزار لیتر آب.
نکته بسیار مهم: از مخلوط کردن سموم و کودهای زیاد در این مرحله خودداری کنید تا به فرایند گرده‌افشانی آسیب نرسد. برای کسب اطلاعات بیشتر حتما نگاهی به جدول اختلاط کودی بندازید.
مرحله 4: تشکیل میوه (فندقی شدن)
پس از ریزش گلبرگ‌ها، میوههای اولیه تشکیل می‌شوند. این مرحله که به «تقسیم سلولی» معروف است، تعداد سلول‌های میوه را تعیین می‌کند. هدف اصلی در این فاز، جلوگیری از ریزش میوههای اولیه، تقویت دیواره سلولی برای جلوگیری از ترک‌خوردگی در آینده و حمایت از فرایند تقسیم سلولی است.
عناصر کلیدی و نکات علمی
کلسیم (Ca) ستون فقرات این مرحله است. این عنصر جزء اصلی دیواره سلولی است و باید در همین ابتدای تشکیل میوه در اختیار آن قرار گیرد، زیرا پس از این مرحله، انتقال کلسیم به درون میوه بسیار دشوار می‌شود. کمبود کلسیم در این مقطع، دلیل اصلی ترک‌خوردگی میوه‌ها در مراحل بعدی و کاهش عمر انبارداری است. بُر (B) نیز به جذب و انتقال کلسیم کمک می‌کند.
کودهای پیشنهادی و روش مصرف
نیترات کلسیم: محلول‌پاشی به میزان ۳ تا ۵ کیلوگرم در هزار لیتر آب. می‌توان این کار را ۲ تا ۳ نوبت به فاصله ۱۰ روز تکرار کرد.
کودهای ترکیبی کلسیم-بُر: این کودها به صورت تخصصی برای این مرحله فرموله شده‌اند و کارایی بالایی دارند.
کود کامل NPK متعادل (مانند ۲۰-۲۰-۲۰): اولین نوبت از کودآبیاری فصلی به میزان ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم در هکتار برای تأمین یکنواخت همه عناصر آغاز می‌شود.
کلات آهن (EDDHA): اگر علائم زردی در برگ‌های جوان مشاهده می‌شود، بهترین زمان برای کودآبیاری آهن به میزان ۲۰ تا ۵۰ گرم برای هر درخت است.
مرحله 5: بزرگ شدن میوه (گردویی شدن تا شروع رنگ‌گیری)
این مرحله، فاز «انبساط سلولی» است. سلول‌هایی که در مرحله قبل ایجاد شده‌اند، اکنون با آب و قند پر شده و باعث درشت شدن میوه می‌شوند. این دوره طولانی‌ترین و مهم‌ترین بخش در تعیین وزن نهایی محصول است. هدف اصلی، افزایش حداکثری حجم و وزن میوه و حفظ سلامت درخت زیر بار سنگین محصول است.
عناصر کلیدی و نکات علمی
پتاسیم (K) عنصر کلیدی و بی‌رقیب این مرحله است. پتاسیم مسئول انتقال قند از برگ‌ها به میوه‌ها و تنظیم پتانسیل اسمزی سلول‌ها برای جذب آب است. به زبان ساده، پتاسیم مانند یک پمپ قوی، آب و قند را به درون میوه می‌کشد و باعث درشت شدن آن می‌شود. نیتروژن (N) نیز برای حمایت از رشد رویشی و فتوسنتز همچنان مورد نیاز است اما نسبت آن به پتاسیم باید کمتر باشد.
کودهای پیشنهادی و روش مصرف
کودهای پتاسیم بالا (مانند سولفات پتاسیم محلول یا سولوپتاس): استفاده مکرر از طریق کودآبیاری به میزان ۱۵ تا ۲۰ کیلوگرم در هکتار در چندین نوبت (هر ۱۵-۲۰ روز یکبار) بسیار مؤثر است.
کود کامل پتاس بالا (مانند ۱۲-۱۲-۳۶ یا فرمول‌های مشابه): می‌تواند به‌عنوان جایگزین یا مکمل در سیستم کودآبیاری به میزان ۱۵ تا ۲۵ کیلوگرم در هکتار استفاده شود.
نیترات پتاسیم: منبع خوبی برای تأمین همزمان پتاسیم و نیتروژن است و می‌تواند در ابتدای این مرحله استفاده شود.
مرحله 6: رسیدن و قبل از برداشت
در این فاز نهایی، تمرکز از درشت شدن میوه به‌سمت بهبود کیفیت داخلی و ظاهری آن تغییر می‌کند. هدف اصلی، افزایش میزان قند (بریکس)، بهبود رنگ‌گیری پوست و افزایش استحکام میوه و عمر انبارداری آن است.
عناصر کلیدی و نکات علمی
پتاسیم (K) همچنان برای انتقال قند و بهبود طعم نقش کلیدی دارد. کلسیم (Ca) نیز برای افزایش سفتی پوست و دم میوه و کاهش ریزش قبل از برداشت و افزایش ماندگاری پس از برداشت، اهمیت دارد. در این مرحله باید مصرف نیتروژن (N) را به حداقل رساند یا متوقف کرد، زیرا نیتروژن زیاد باعث تأخیر در رسیدن، افزایش ضخامت پوست و کاهش کیفیت آب میوه می‌شود.
کودهای پیشنهادی و روش مصرف
سولفات پتاسیم: آخرین نوبت‌های کودآبیاری یا محلول‌پاشی (به میزان ۴ تا ۵ کیلوگرم در هزار لیتر آب) برای افزایش قند و کیفیت نهایی بسیار مفید است.
نیترات کلسیم: یک نوبت محلول‌پاشی حدود یک ماه قبل از برداشت، به افزایش عمر انبارداری کمک می‌کند.
نکته کاربردی: از اختلاط مستقیم کودهای کلسیمی و سولفاته در یک تانکر خودداری کنید. بهتر است محلول‌پاشی آن‌ها با فاصله ۷ تا ۱۰ روز انجام شود.
جدول کوددهی مرکبات
جدول کود دادن مرکبات خلاصه مراحل بالا است. از این جدول می‌توانید برای زمانبندی کوددهی استفاده کنید.
مرحله رشد | زمانبندی | هدف اصلی | عناصر غذایی کلیدی | نوع کودهای پیشنهادی | روش‌های کاربرد | ملاحظات کلیدی |
پس از برداشت و خواب زمستانه | اواخر پاییز / زمستان | بازسازی ذخایر، تقویت درخت برای زمستان، ایجاد بانک غذایی | P, K, Mg, S, ریزمغذی‌ها، ماده آلی | کود دامی پوسیده، سولفات پتاسیم، سولفات‌های ریزمغذی، کودهای فسفاته | چالکود | از مصرف نیتروژن سریع‌رها در پاییز برای جلوگیری از رشد حساس به سرما خودداری شود. |
اواخر زمستان تا تورم جوانه‌ها | اواخر اسفند / اوایل فروردین | تحریک جوانه‌زنی قوی و یکنواخت، آماده‌سازی برای گلدهی | Zn, B, اسیدهای آمینه | کودهای فروت‌ست، کلات روی، اسید بوریک، کودهای حاوی اسید آمینه | محلول‌پاشی | این محلول‌پاشی برای افزایش تلقیح و کاهش ریزش گل حیاتی است. |
شروع رشد بهاره (آب استارت) | اوایل بهار | فعال‌سازی سیستم ریشه، تأمین انرژی اولیه | N, P, هیومیک اسید | کودهای با فسفر بالا (10−52−10)، اسید هیومیک | کودآبیاری | اسید هیومیک به بهبود جذب عناصر در دمای پایین خاک کمک می‌کند. |
گلدهی تا ریزش گلبرگ‌ها | بهار | حداکثر کردن گرده‌افشانی و تشکیل میوه، کاهش ریزش گل | P, B, اسیدهای آمینه | کودهای فسفر بالا، عصاره جلبک دریایی، اسیدهای آمینه | محلول‌پاشی | دوره حساس؛ از آبیاری سنگین و کودهای نیتروژنه خاکی خودداری شود. |
تشکیل میوه (فندقی شدن) | اواخر بهار | جلوگیری از ریزش میوه، توسعه قوی پوست، تقسیم سلولی | Ca, B, N, P, K, Fe | نیترات کلسیم، کلسیم-بُر، کود متعادل (20−20−20)، کلات آهن | محلول‌پاشی، کودآبیاری | پنجره طلایی برای کاربرد کلسیم جهت جلوگیری از ترک‌خوردگی. |
بزرگ شدن میوه (گردویی شدن) | تابستان | افزایش حجم و وزن میوه، پر شدن آب میوه | K, N, Ca, ریزمغذی‌ها | کودهای پتاس بالا (12−12−36)، سولفات پتاسیم، نیترات کلسیم | کودآبیاری، محلول‌پاشی | تمرکز اصلی بر پتاسیم برای افزایش اندازه میوه است. |
رسیدن و قبل از برداشت | اواخر تابستان / پاییز | افزایش قند، بهبود رنگ، افزایش عمر انبارداری | K, Ca | سولفات پتاسیم، نیترات کلسیم | کودآبیاری، محلول‌پاشی | مصرف نیتروژن کاهش یابد و استفاده از کلسیم و پتاسیم با فاصله ۱۰ روز توصیه می‌شود. |
نحوه استفاده از کود سولفات پتاسیم برای مرکبات
برای استفاده از کود سولفات پتاسیم در باغات مرکبات، می‌توانید از دستورالعمل زیر پیروی کنید که بر اساس مراحل مختلف رشد درخت تنظیم شده است.
برنامه کوددهی سالانه (بر اساس هکتار)
کوددهی اولیه (اوایل بهار): قبل از شروع فصل رشد، مقدار ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم سولفات پتاسیم در هر هکتار استفاده کنید. این کار به تقویت شکوفه‌دهی و رشد اولیه شاخه‌ها کمک می‌کند.
کوددهی میانه فصل (اواسط تابستان): در زمان تشکیل و بزرگ شدن میوه، مقدار ۵۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار مصرف شود. این مرحله برای افزایش اندازه، وزن و کیفیت (طعم و رنگ) میوه حیاتی است.
کوددهی پاییزه (پس از برداشت): بعد از برداشت محصول، مقدار ۵۰ تا ۷۰ کیلوگرم در هکتار به خاک اضافه کنید تا ذخایر غذایی درخت برای زمستان‌گذرانی و فصل رشد بعدی بازسازی شود.
میزان مصرف برای هر درخت
اگر قصد دارید کوددهی را برای هر درخت به‌صورت جداگانه انجام دهید:
درختان جوان (۱ تا ۳ ساله): حدود ۱۰۰ تا 500 گرم سولفات پتاسیم برای هر درخت.
درختان بالغ و بارده: حدود 500 تا 1000 گرم برای هر درخت، که این مقدار بسته به سن، اندازه و میزان باردهی درخت قابل تنظیم است.
کود را در قسمت سایه‌انداز درخت (زیر آخرین شاخه‌ها) پخش کرده و با خاک سطحی مخلوط کنید یا به صورت چالکود در زمستان استفاده نمایید.
نکات کلیدی کوددهی سولفات پتاسیم مرکبات
آبیاری ضروری است: همیشه پس از مصرف کود، آبیاری کامل انجام دهید. این کار باعث حل شدن کود و رسیدن پتاسیم به ناحیه ریشه می‌شود.
ترکیب با سایر کودها: سولفات پتاسیم را می‌توان با کودهای ازته و فسفاته ترکیب کرد. برای تعیین نسبت دقیق، بهترین راه انجام آزمون خاک و دریافت توصیه کارشناس است.
صنعت پتاس آسیا: شریک شما در دستیابی به مرکبات باکیفیت
همانطور که اشاره شد، پتاسیم (K) عنصر کیفیت در مرکبات است. این عنصر نقشی بی‌بدیل در افزایش اندازه میوه، بالا بردن میزان قند (بریکس)، بهبود رنگ‌گیری و افزایش مقاومت درخت در برابر تنش‌های محیطی دارد. بدون پتاسیم کافی، دستیابی به یک محصول بازارپسند و صادراتی تقریبا غیرممکن است.
صنعت پتاس آسیا به‌عنوان یکی از پیشگامان در تأمین نهاده‌های کشاورزی باکیفیت، مفتخر است که کود سولفات پتاسیم را با بالاترین درجه خلوص و حلالیت در اختیار باغداران عزیز قرار دهد. کود سولفات پتاسیم ما به‌دلیل مزایای زیر، انتخابی ایده‌آل برای برنامه کوددهی مرکبات شماست:
منبع غنی پتاسیم و گوگرد: هر دو عنصر برای مرکبات ضروری هستند.
شاخص شوری پایین: برای خاک‌های حساس به شوری بسیار مناسب است.
حداقل میزان کلر: عنصر کلر برای مرکبات مضر است و سولفات پتاسیم حاوی درصد کمی کلر است.
حلالیت بالا: برای استفاده آسان در سیستم‌های کودآبیاری ایده‌آل است.
استفاده از سولفات پتاسیم صنعت پتاس آسیا در مراحل بزرگ شدن و رسیدن میوه، تضمین‌کننده تولید محصولی باکیفیت، درشت و خوش‌طعم خواهد بود. برای اطلاعات بیشتر و تهیه این محصول کلیدی، می‌توانید به دیتاشیت فنی کود سولفات پتاسیم صنعت پتاس آسیا مراجعه کنید. همچنین برای دریافت عاملیت فروش کود یا اطلاع از عرضه‌کنندگان این محصول با ما در تماس باشید.
کلام پایانی
تغذیه بهینه مرکبات یک علم است، اما اجرای آن یک هنر مدیریتی است. این راهنما یک نقشه جامع در اختیار شما قرار داد. به یاد داشته باشید که درک ویژگی‌های خاک باغ شما از طریق آزمون خاک، اجرای دقیق زمان کوددهی مرکبات و استفاده از کودهای باکیفیت، سه ضلع مثلث موفقیت هستند. با پیروی از یک برنامه کوددهی مرکبات علمی، شما نه تنها محصول امسال خود را تضمین می‌کنید، بلکه سلامت و باروری بلندمدت باغ خود را نیز سرمایه‌گذاری می‌کنید.
سوالات متداول
کود دامی برای بهبود ساختار خاک عالی است اما به تنهایی نمی‌تواند نیازهای بالای غذایی یک باغ تجاری را، به خصوص در مراحل کلیدی مانند میوه‌دهی، تأمین کند. بهترین رویکرد، استفاده ترکیبی از کود دامی و کودهای شیمیایی است.
بهترین زمان محلول‌پاشی اوایل صبح یا اواخر عصر است که هوا خنک‌تر است. این کار جذب را به حداکثر رسانده و از سوختگی برگ‌ها جلوگیری می‌کند.
خیر. در حالی که کمبود آهن باعث زردی برگ‌های جوان می‌شود، کمبود نیتروژن باعث زردی یکنواخت در برگ‌های پیر و کمبود منیزیم باعث زردی V شکل در برگ‌های پیر می‌شود. تشخیص صحیح علت برای درمان مؤثر ضروری است.
مهم‌ترین تفاوت، عنصر همراه آن است. کود کلرید پتاسیم حاوی کلر زیاد است که برای مرکبات مضر بوده و می‌تواند باعث سمیت و سوختگی برگ شود. سولفات پتاسیم دارای کلر ناچیز است و علاوه بر پتاسیم، عنصر مفید گوگرد را نیز برای گیاه فراهم می‌کند که آن را به گزینه‌ای بسیار امن‌تر و بهتر برای مرکبات تبدیل می‌کند.
نظرات (0)
اولین کسی باشید که نظر می‌دهد!